माणसाच्या मुखात जीवन आणि मरण ( भाग 2)
माणसाच्या मुखात जीवन आणि मरण ( भाग 1)
माणूस आपल्या तोंडचे फळ खाईल, चांगलं म्हणाल तर चांगलं फळ आणि वाईट म्हणाल तर वाईट फळ पदरी पडेल.
ओठांनी स्तुती नको तर आत्म्याने आणि खरेपणाने प्रभुची स्तुती करा.
प्रभू अंतःकरण ओळखतो, तो बाहेरचं मानवी स्वरूप पाहत नाही म्हणून अंतकरणाने त्याची स्तुती प्रशंसा करा, त्याचा सन्मान करा.
तुम्हाला भारीपानातून मुक्त व्ह्याचे असेल तर तुमच्या हृदयाने त्या सर्वांना क्षमा करा.
तुमच्या मनात कोणाविषय राग आहे का चाचपून पहा. जर असेल तर आधी त्यांना क्षमा करा.
एकमेकांना क्षमा करा, कोणाविषय आपल्या मनात राग ठेवू नका.
तुम्ही जेव्हा दुसऱ्यांना क्षमा करतात तेव्हा तुमच्या हृदयात शांती येईल . जसं येशू ने अपल्याला क्षमा केलं तसं आपणही प्रत्येकाला क्षमा करू.
आपण आपल्या जिभेवर ताबा ठेवला पाहिजे (भाग 2)
चांगली जीभ त्याचा जीव वाचवते पण वाईट बोलल्याने अनेक संकटे येतात.
आपण आपल्या जिभेवर ताबा ठेवला पाहिजे (भाग 1)
जे आपल्या जिभेवर ताबा ठेवतात त्यांना चांगले दिवस दिसतील पण जे विचार न करता बोलतात त्यांच्या जीवनात विनाशाला आमंत्रण मिळते.
तुमचा विश्वास असेल तर तुम्ही देवाचा गौरव पाहाल.
तुमच्या मनात शंकांना स्थान देऊ नका परंतु तुमच्या पूर्ण मनाने येशूवर विश्वास ठेवा.
येशू हा एकमेव मार्ग, सत्य आणि जीवन.
आपण येशूच्या मार्गावर चालू या, त्याचे सत्य स्वीकारू या आणि विपुल जीवन प्राप्त करू या.
येशू जीवन आहे
आपले जीवन येशूबरोबर आहे, येशूच्या आत आहे आणि केवळ येशूमध्ये आहे.
येशू माझा मेंढपाळ आहे.
माझी मेंढरे माझी वाणी ऐकतात आणि मी त्यांना ओळखतो आणि ते माझ्यामागे येतात.